سلام برمهدی (عج) یگانه منجی عالم بشریت
بازهم غروب غم انگیز جمعه
بازهم دلتنگی وسخن از نبودن
خدایا زمین پراز فسق وفجور شده
خدایا ظلم بیداد می کند
خدایا ظالمان با ظلم خود صبر وشکیبایی را ربودند
پس چرا آن دادگستر نمی آید
چرا مهدی (عج)فاطمه (س)گل سر سبد عالم وجود نمی آید
پس کی چشمان آلوده ی ما به جمال بی همتایش منور میشود
به امید ظهورش صلوات
صبحانه
خوردن صبحانه برای کودکی که آماده ی رفتن به مهد کودک و مدرسه می شود، بسیار مهم است و مادران عزیز باید به این وعده ی غذایی اهمیت ویژه ای دهند. مصرف صبحانه به کودکان کمک می کند تا فراگیری بهتری داشته باشند. انرژی و مواد مغذی مصرف شده می تواند باعث افزایش تحرک و فعالیت بدنی و در نهایت نشاط در کودکان شود.
بچه ی صبحانه نخورده در ساعت 9 الی 10 صبح به میزان قابل توجهی دچار افت قند خون می شود. استعداد یادگیری او به ویژه در درس هایی که به تفکر و اندیشه نیاز دارند کاهش می یابد. چنین دانش آموزی ممکن است دچار افت تحصیلی و بیزاری از مدرسه نیز بشود.
بهتر است صبحانه در محیطی با صفا و آرامش بخش با حضور افراد خانواده صرف شود. باید بدانیم در دوران کودکی علاقه و بی علاقگی به غذاهای مختلف به سرعت تغییر می یابد و این دوست داشتن غذا تحت تاثیر دما، ظاهر، رنگ و طعم غذا، همچنین موقعیت مکانی و زمانی غذا خوردن است.
داشتن صبحانه ی کامل و خوب مستلزم رعایت ضوابطی در منزل است. به طور مثال خانواده ها لازم است زمان خواب شبانه و خوردن شام را طوری تنظیم کنند که بچه ها صبح، به موقع و با کمال میل صبحانه بخورند.
تحرک مختصر مثل نرمش صبحگاهی، پیاده روی یا دوش گرفتن به افزایش تمایل مصرف صبحانه کمک خواهد کرد.
بیا بخور صبحانه
ای عزیز و دردانه
نون وپنیر وچایی
بخور کمی با دایی
یا کـــره ومربـــا
بخــــور همراه بابا
کمی پنیر و گردو
بخور تـو بـــا آرزو
یا تخـــم مرغ مـــربا
بخور تو هم مثل ما
پاشو بخور قوی بشی
مریض وپژمرده نشی
با تشکر از فرناز عزیز
مشک برداشت که سیراب کند دریا را
رفت تا تشنگی اش آب کند دریا راآب روشن شد و عکس قمر افتاد درآب
ماه می خواست که مهتاب کند دریا را
کوفه شد، علقمه شق القمری دیگر دید
ماه افتاد که محراب کند دریا را
تا خجالت بکشد، سرخ شود چهرهء آب
زخم می خورد که خوناب کند دریا را
ناگهان موج برآمد که رسید اقیانوس
تا در آغوش خودش خواب کند دریا را
آب مهریهء گل بود والا خورشید
در توان داشت که مرداب کند دریا را
روی دست تو ندیده است کسی دریا دل
چون خدا خواست که نایاب کند دریا را
سید حمید رضا برقعی